De Markets in Financial Instruments Directive ('MiFID') heeft de Investment Services Directive ('ISD'), de belangrijkste Europese wetgeving voor beleggingsondernemingen en financiële markten sinds 1995, per 1 november 2007 vervangen. De MiFID reikt verder dan de ISD en introduceert nieuwe en uitgebreidere verplichtingen waar ondernemingen aan moeten voldoen, in het bijzonder gedragsregels en de inrichting van de bedrijfsvoering.

De MiFID is een belangrijk deel van het Financial Services Action Plan ('FSAP') van de Europese Unie, dat is ontworpen om één Europese markt in financiële diensten te creëren. De MiFID bestaat uit twee niveaus van Europese wetgeving. 'Level 1', de richtlijn zelf die in april 2004 werd goedgekeurd door de Europese Commissie. 'Level 2', de technische uitwerkingen van de Level 1-bepalingen, die de uitvoering mogelijk moeten maken. Verder worden in Level 3 aanbevelingen gegeven voor de EU-lidstaten hoe de bepalingen in nationale wet- en regelgeving moeten worden geïmplementeerd en worden aanbevelingen gegeven voor stakeholders.

Doelstellingen
De doelstellingen van de MiFID zijn in beginsel gelijk aan die van de ISD, namelijk:

De bescherming van de beleggers en de marktintegriteit door de vaststelling van geharmoniseerde voorschriften die van toepassing zijn op de werkzaamheden van vergunninghoudende tussenpersonen;
Het bevorderen van eerlijke, transparante, efficiënte en geïntegreerde financiële markten. <-------------????????????(reactie XEA.nl)
In vergelijking tot de ISD worden bovenstaande doelstellingen in de MiFID bereikt door: (i) meer uitgebreide gedragsregels voor beleggingsondernemingen ter bescherming van de belegger; en (ii) meer uitgebreide regels voor de order afhandeling over en de uitvoering van transacties in financiële instrumenten op diverse handelsplatformen en/of door beleggingsondernemingen.

Ruimere reikwijdte
In vergelijking tot de ISD is de reikwijdte van de MiFID ruimer. Met het Europees paspoort dat op basis van de MiFID wordt verstrekt, zullen meer diensten en activiteiten in andere lidstaten kunnen worden verricht, hetgeen de integratie van een financiële Europese markt dan ook ten goede zal komen.

Diensten en activiteiten die onder de MiFID vergunningplichtig worden:

Het geven van beleggingsadvies wordt een vergunningplichtige beleggingsdienst;
Het exploiteren van multilaterale handelsfaciliteiten (multilateral trading facilities – MTF);
De lijst met financiële instrumenten wordt uitgebreid met goederentermijntransacties en andere verwante derivatentransacties.
Verdergaande harmonisatie
De MiFID stelt meer gedetailleerde eisen ten aanzien van gedragsregels waaraan beleggingsondernemingen moeten voldoen en op welke wijze gereglementeerde markten en multilaterale handelsfaciliteiten dienen te opereren.

Voorts bevat de MiFID nieuwe transparantieverplichtingen voor beleggingsondernemingen die zien op zowel vóór als na de handel, systematische interne afhandeling van aandelenorders in liquide aandelen door beleggingsondernemingen (systematische internalisatie).

De MiFID stelt verder uitgebreidere eisen aan transactierapportages.

Grensoverschrijdende dienstverlening
De MiFID regelt gedetailleerd welke toezichthouder verantwoordelijk is bij grensoverschrijdende dienstverlening. Uitgangspunt van de MiFID is dat het toezicht op gedragsregels wordt uitgeoefend door de autoriteiten van de lidstaat van herkomst (home country control). De bijkantoren zijn hiervan uitgezonderd. Voor bijkantoren en verbonden agenten, die door de MiFID met bijkantoren gelijk worden gesteld, geldt dat de autoriteiten van de lidstaat van vestiging (host country control) verantwoordelijk zijn voor het toezicht.