Ryan Jordan, historicus en verbonden aan de universiteit van San Diego, schreef een interessant artikel dat verscheen op www.financialsense.com. Ten tijden van de kredietcrisis golden voor beleggers goud en staatsobligaties als veilige vluchthavens. Zilver ontbrak. Dit paste in het dogma van vele goudaanhangers dat zilver alleen een industrieel metaal is en bij een tegenvallende economie sterk in prijs zal dalen. Dit werd in 2008 bevestigd toen de prijs van zilver werd gehalveerd van boven de $20 naar beneden de $10.

Een ander voorbeeld hiervan is de rol van zilver in de jaren ’30 van de vorige eeuw in de Verenigde staten. Tijdens de depressie werden goud en staatsobligaties gebruikt om welvaart te beschermen. In 2008 werd met ditzelfde sentiment zilver benaderd, maar het aanbod van zilver was in de jaren ‘30 vijf keer groter dan de Amerikaanse vraag naar zilver, voor zowel de industrie en munten tezamen. Het beeld van zilver als industriële grondstof werd maar al te graag bevestigd en ondersteund door de belangrijkste termijnmarkt voor zilver, de COMEX. De COMEX is onderdeel van de Chicago Mercantile Exchange (CME) en is in New York gevestigd.

Volgens de meeste beleggers is een tekort in de zilvermarkt zeer onwaarschijnlijk. De COMEX maakt het grote spelers mogelijk om zilver op papier te kopen. Ze hebben beschikking over 50 miljoen ounces zilver maar hadden vroeger in meer glorieuze tijden beschikking over enkele honderden miljoenen. Dagelijks worden op de COMEX miljoenen van deze papieren ounces zilver verhandeld. Het grootste deel van deze contracten worden niet fysiek geleverd maar afgedaan met contanten, simpelweg omdat er te weinig fysiek zilver beschikbaar is voor fysieke levering.

Maar in deze tijden van onzekerheid over de financiële markten roept de papieren aard van de COMEX volgens Jordan serieuze vragen op. De COMEX toont aan hoe speculatie de volatiliteit van een belangrijke strategisch en industrieel metaal mogelijk maakt. Banken manipuleren deze markt om de zilverprijs te drukken, geld te verdienen en daarmee in lijn van de FED de dollar legitimiteit gunnen. Deze lagere prijs van zilver leidt tot grotere industriële consumptie van zilver terwijl de fysieke markt juist krapper wordt. In andere woorden is de zilvermarkt door het overvloedige aanbod op papier volledig losgeraakt van de ‘fysieke’ realiteit van vraag en aanbod.

De casino-omgeving van de papieren markt is, volgens Jordan, gebaseerd op de dwaling dat geld bijgedrukt kan worden zonder dat tekorten ontstaan in fysieke goederen. We zien momenteel tekorten van fysieke goederen in Tunesië en de vraag is wanneer tekorten in de Westerse wereld zullen opduiken. De Federal Reserve denkt namelijk de Amerikaanse werkloosheid met ‘goedkoop’ geld te verminderen. De Fed ontkent inflatie en verwacht dat mensen hun geld in het stelsel blijven stoppen en op die manier de Amerikaanse economie blijven ondersteunen. Volgens Jordan is deze veronderstelling van de Federal Reserve gevaarlijk en wijst op de mogelijkheid dat mensen hun geld aanwenden om fysieke grondstoffen zoals zilver te kopen.

Jordan stelt dat de COMEX één van de belangrijke symbolen is van een onhoudbaar economische en monetair systeem. De consequentie dat de COMEX een steeds kleinere voorraad fysiek zilver heeft en strengere regels oplegt wanneer men bang is dat het fysieke zilver opraakt. Deze krapte illustreert dat de markt op exploderen staat.

Momenteel geldt de prijsstelling op de COMEX als de prijs voor vrijwel alle handelaren van zilver. Dit komt ook omdat de meeste fysieke handelaren niet groot genoeg zijn om de COMEX overbodig te maken . Toch zal de forse afname van de fysieke voorraad zilver enorme effecten voor de COMEX hebben. Het toenemende tekort kan volgens Jordan niet aangevuld worden. Van elke 80 zilvercontracten die verhandeld worden, wordt slechts één contract daadwerkelijk fysiek geleverd. Stel je voor wat er gebeurt als de andere 79 om fysieke levering gaan vragen.

Dit is volgens Jordan een belangrijk punt. De zilvermarkt heeft geen nieuwe handelaren nodig om de prijs te doen stijgen. Een stijgende prijs zal simpelweg veroorzaakt worden door de bestaande handelaren die fysiek zilver gaan eisen. Anders gezegd, de COMEX is kwetsbaar voor een zogeheten ‘Bank Run’.

De hoeveelheid zilver die bovengronds voorradig is, ligt momenteel tussen de 22 en 25 miljard ounces zilver. Hiervan is het merendeel verwerkt in sieraden en servies. Dit deel zal pas bij een veel hogere prijs de markt opnieuw betreden. Deze hoeveelheid sieraden en servies is afgelopen 50 jaar nagenoeg gelijk gebleven terwijl de hoeveelheid bovengronds goud juist is toegenomen van 1 miljard naar 7 miljard ounces. De verhouding goud en zilver is dus één op vier en niet één op vijftig zoals die nu door de prijs wordt weerspiegeld.

Volgens Jordan is zilver daarom, ondanks de recente correctie in de zilverprijs, een zekere investering en zou zilver ooit in de buurt van de goudprijs kunnen komen. Jordan concludeert op basis van deze inzichten dat de recente correctie in de zilverprijs een goede investering is. De trend is “your friend”: de goudzilverratio daalt en dat betekent dat zilver sneller stijgt dan goud.

Bron: http://www.financialsense.com/contributors/ryan-jordan-silver-is-the-new-gold

Reactie XEA.nl
Dit verhaal bevestigt ons schrijven dat in veel producten ter beurze veel "lucht" verhandelt wordt.