Ja, wij halen deze man steeds weer terug, de man is jammer genoeg te vroeg overleden, maar was een “wijs” man!
Waarom willen wij hem vergelijken met analisten.

Laten wij met de analisten beginnen, die worden door bedrijven uitgenodigd om "hun" verhaal/cijfers aan te horen. Dan kunnen zij ook vragen stellen en vanuit wat zij gezien en gehoord hebben "hun" visie (door)geven aan hun klanten.
En daar schuilt nu juiste het venijn!
Wanner komen "analisten" bij een bedrijf, als alles aan kant gemaakt en gezet is en iedereen is in het "beste pak", om het zomaar eens te zeggen.
Wie spreken ze dan? Meestal de CEO en CFO van de bedrijven, met andere woorden enkele personen en niet het voltallige bestuur en Raad van Commissarissen, zoals in de algemene vergadering van aandeelhouders.

Kortom: de analisten zien en horen het bedrijven in zijn "beste doen", ook al gaat het niet zo best en krijgen vaak nog wat te eten en een present(je).
Alles geregeld.

Nu naar onze oude huisarts.

Die zei, de tegenwoordige huisartsen doen het heel goed en zijn misschien wel deskundiger (weten meer) dan ik.
Wat zij in mijn ogen fout doen, is dat zij (haast) alles in de praktijkruimte afhandelen en zelden nog een huisbezoek afleggen.

Als huisarts ging ik (de oude huisarts) het liefs langs mijn patiënten.
Waarom, dan kwam ik in het gezin zoals het er dagelijks toe/afgaat. Alles op zijn "jan-boerenfluitjes", kan je wel zeggen.
Maar wat ik dan zag in het gezin, was voor mij al vaak de reden/oorzaak van de "kwaal" die de patiënt, waarvoor ik kwam, had.
Wat zag of voelde ik dan?
Of het gezin in harmonie leefde en/of de stemming onderling goed was en die ervaring missen de huidige huisartsen nu.
Die geven pillen, terwijl een goed gesprek misschien de oplossing was of een ingreep van hulpverleners.

De moraal:
Als je mensen in hun beste pak of stemming ziet/spreekt, zie je niet wat je eigenlijk zou kunnen/moeten zien.
Dan kan jouw beoordeling/inschatting soms niet de juiste zijn.